Oud en Nieuw

De verzameling van Oud en Nieuw wenskaarten zoals we ze hebben verstuurd sinds de geboorte van Dorijn in 2006. Het thema op de kaart is elk jaar ‘Dorijn’. Klik op de foto voor de high-res versie.


2024

Een lekkere chaotische foto. En zoals het een echte Swiftie betaamd zitten er maar liefst zes easter eggs in de foto verstopt.
Natuurlijk is er de foto die het net niet is geworden. En tot slot is er een heuse making of foto. Met dank aan Simone…


2023

Voor de vierde keer een foto in de stad. Het idee is van Dorijn, de locatie van Simone. En de minimale trucage, de toevoeging van het jaartal en onze namen, is van mij.
Er waren meerdere foto’s die in aanmerking kwamen voor de kaart. Uiteindelijk is het deze geworden. Maar hier de runner-up, en nog een, en nog een.


2022

We zijn dit jaar erg laat. Een aantal korte brainstorms met het gezin leverde de afgelopen weken niets op. Behalve het thema: zorgeloos. Na twee jaar Corona wensen we iedereen een jaar zonder zorgen toe.
Op zaterdag 1 januari gaan Dorijn en ik maar rijden. En vlak voor Middelbert vinden we dit weilandje. Als ik de foto wil maken blijk ik mijn geheugenkaart niet te hebben meegenomen. Gelukkig is er nog een back-up in de tas, maar daar passen nog maar 11 foto’s op. En dat blijkt genoeg.


2021

Dit was het plan. Een eenvoudige foto. Een portret ten voeten uit. Chic, formeel, eenvoudig en stijlvol. Geinspireerd op de oude staatsieportretten, maar dan moderner.

De gordijnen van de slaapkamer zijn gebruikt als decor in de woonkamer, een sjieke jurk via het internet geregeld, en twee lampen van het werk. Het verbaast mij hoe het resultaat niets meer heeft van de chaos tijdens de opnames.
Mission accomplished.


2020

Deze foto past duidelijk in de reeks van de afgelopen jaren. De foto heeft weinig nabewerking nodig, en is gemaakt tijdend de blue-hour (zie 2018). Zondag 1 december is de opname al gemaakt. De lokatie is het kruispunt Damsterdiep in de stad (ook in 2012 en 2018 was de stad het decor). De meeste tijd zat hem nog in het wachten op de juiste lichtomstandigheden. De blue-hour duurde in dit geval ongeveer 5 minuten! Plan, uitwerking en opname ging erg snel en makkelijk. Het idee kwam van Simone. De verdere invulling hebben we met ons drieën gedaan.


2019

Dit jaar is er geen duidelijk idee voor de foto. We willen alleen een mooie foto van Dorijn, volledig in beeld, geen kikvorsperspectief, buiten en achteraf geen ingewikkelde trucages nodig voor het eindresultaat. En als het kan iets anders dan de andere nieuwjaarskaarten. (Hoezo, geen duidelijk idee…). De hele week is het weer slecht, maar op maandag is er zon beloofd. En dat blijkt te kloppen. We gaan ‘s ochtends naar de molen achter Kardinge. En wanneer de juiste lens er eenmaal op zit dan ontstaat de foto haast als vanzelf.


2018

Dorijn zit in groep 8. Een ‘brugjaar’. Dus de foto nemen we vanaf een brug. Locatie natuurlijk weer het beroemde Eemskanaal. Ik wil iets doen met de ‘blue hour’, een periode tijdens de schemering. Ik hoop de lichten van de Stad te kunnen vangen. Op een bepaald moment schuiven de wolken even opzij, en dan is het gelijk raak. Met invulflits. De foto voelt bijna onwerkelijk, alsof het getrukeerd is. Niets is minder waar. Het is een combinatie van licht en objectief. Hier het onbewerkte origineel.


2017

Dit jaar pakken we het anders aan. We willen gewoon een ‘eenvoudige’ foto maken. Iets met Groningen. En Dorijn heeft een wiebel-plank gekregen voor Sinterklaas. Voldoende ingrediënten. We gaan op zoek naar een gaswin installatie. Maar het is erg mistig en het lukt niet om een goede foto te maken. We gooien het plan om. Het probleem van de mist laten we in ons voordeel werken. En dan is er opeens deze plek. De foto is in een keer klaar. Ik baal er alleen van dat ik de invulflits niet heb gebruik. (hint: zie 2018.)


2016

Hoe kun je de foto van het vorige jaar overtreffen? Niet dus. We merken wel dat Dorijn een echte bolleboos is. Ik wil weer een compilatie maken. Voeg daarbij mijn concepten van wijsheid, wijzen, lezen en reflectie toe, en dit is het resultaat. Maar er is heel veel nawerk nodig. Zo moet o.a. de onderkant van de spiegel ingekort worden. Ik ben niet tevreden met de uitvoering. Wel met Dorijn natuurlijk.


2015

We hebben sinds kort een keyboard. De Sambaballen, tamboerijn, pom-poms en microfoon behoren al tot het vaste speelgoed. Dan is de sprong naar een muziekband niet meer zo groot. De one-man-band is geboren. Een gitaar wordt geleend van een kennis. De woonkamer wordt verbouwt en Dorijn kan zich uitleven in één grote verkleedpartij. Nadat de losse opnames zijn gemaakt worden de beelden samengevoegd. Het resultaat spreekt voor zich.


2014

Het afgelopen jaar ging Dorijn naar groep 3. Elke dag, met een rugzak op, werd de barre tocht ondernomen. Tot zover de inspiratie. Op het dijkje bij het Eemskanaal (nog geen 100m vanaf de 2010 foto: bewijs) is deze foto genomen. Voor Dorijn was al dat heen en weer fietsen erg zwaar. In totaal zijn er 154 foto’s genomen. Poging 78 bleek achteraf het winnende shot te zijn.


2013

Deze keer alles lekker binnenshuis gefotografeerd. Zelfs de achtergrond van het bevroren Damsterdiep is gewoon door het raam gefotografeerd.


2012

Het oorspronkelijke idee was om Dorijn tegen de skyline van de stad te fotograferen. Dus togen we naar de Kardinge bult. Maar dit bleek niet goed uitvoerbaar. Zie deze proefopname. Uiteindelijk ontstond deze sprong. En die stond er in drie pogingen op.


2011

Het is ijskoud op landgoed Nienoord. We maken vele foto’s op vele locaties. De inspiratie wil niet goed komen. In mijn herinnering is het een zware sessie maar Dorijn werkt hard mee. Daags daarna krijgen we de griep. Op de foto zie je daar gelukkig niets van terug. Maar de tekst had mischien beter ‘Een warm 2011’ kunnen luiden.


2010

Tijdens de vele hardloopsessies langs het Eemskanaal was mij dit plekje al opgevallen. Belangrijk was de stand van de zon. En toen in december op het juiste tijdstip de zon doorbrak zijn Dorijn en ik onmiddelijk hier naar toe gegaan. Binnen 5 minuten was het klaar. Dankzij het ongeëvenaarde poseer vermogen van Dorijn. De originele foto is hier te zien.


2009

De activiteiten van Dorijn worden bijna dagelijks vastgelegd op de foto. Op een van deze momenten is ze heerlijk aan het knutselen in het zonlicht. Dit is een typerend moment voor dit jaar. Waar de Japanse inspiratie vandaan komt weet ik niet meer. Het is weer iets anders. Dit is de originele foto. Een afgekeurde alternatieve versie is hier te zien. Het was namelijk ook het jaar waarin Dorijn een bril kreeg.


2008

Het jaar waarin de eerste echte stappen werden gezet door Dorijn. Dit leverde de inspriratie. Een tijdlijn, een finishlijn en wat motionblur doen de rest. We heben de finish bereikt van 2007.


2007

Het eerste kaartje. De ogen van Dorijn zijn vanaf dag één onderscheidend kenmerk. Dat resulteerde in deze kaart. Een afgekeurde alternatieve versie is hier te zien.