Een plasje water

We willen alles uitleggen, verklaren. De chaos van de wereld uitgedrukt in woorden die de loze pretentie hebben om verklarend te zijn. De brokstukken van de exoterische wereld worden aan elkaar gelijmd via oppervlakkige eenzijdige narratieve verhalen zonder kritische invalshoek. Het direct gegevene prevaleert. Dat wat niet aanwezig is wordt als niet bestaand geclassificeerd. Dat is er gewoon niet en kan ook niet ter discussie worden gesteld.
De wereld is maakbaar, vormbaar naar keuze. We kiezen die elementen waarmee we ons willen profileren. We kiezen enkel die ervaringen, gedachten en gevoelens die binnen onze verschraalde ervaringswereld vallen. Maskers die een persoonlijke diepte suggereren en die verborgen houden. Alleen die diepte is er niet. WYSIWYG. We zijn als een plasje water op straat.

Zo’n wereld is onleefbaar. We moeten toch meer zijn dan onze ijdelheid. Er moet toch meer zitten achter ons uitzonderlijk persoonlijk profiel. Dus is er nog één onverklaarbaar verschijnsel dat mag bestaan. Gevormd binnen de burgerlijke conventies, beantwoordend aan vaste patronen en regels. Een legitimering van een onbereikbaar ideaal. Een verhaal met de status van een geloof, een niet verklaarbare waarheid. Zelfs het kapitalistisch imperatief moet hieraan ondergeschikt zijn. Natuurlijk niet te veel, dat zou lastig zijn. Een moreel conflict is te ingewikkeld, dat kunnen we niet aan. Dan moeten we kritisch worden.

Nee, er is één oerkracht die nog dapper stand houdt in weerwil van de verwoestende krachten van de uiterlijke schijn. En dat is de romantische liefde. Wow! We zijn dus toch niet zo shallow. We zijn als stille wateren. Dit is wat we allemaal willen. Liefde. We hebben diepgang, we zijn de diepe gronden. We bezitten de waarachtige kennis van het leven. Ons leven. Het is maakbaar, verklaarbaar én mysterieus. (Dan moeten we wel even alle dating sites en app’s negeren. Dat zou de illusie van een niet ontleedbare en niet reductioneerbare liefde enigszins onder druk zetten). We geloven in de illusie van een sturend principe. Nee, we zijn de illusie.

Nu weten we hoe we moeten leven.
Werkelijk?
Not!
Slaap lekker verder.